2020-08-12 Droga Byczkowskiego na Kościelcu

Droga, o której myślałem jakiś czas. Niedługa, ale o trudnościach – VI/V+. Co dla mnie w górach jest już trudnością, którą muszę traktować poważnie. Wybraliśmy się z Andym. Podejście pod drogę przez przełęcz Karb. Oczywiście minąłem start, ale Andy trafnie połączył zdjęcie z rzeczywistością i w „nagrodę” mógł poprowadzić pierwszy wyciąg. Później się zmieniliśmy i pociągnąłem wyciągi, aż do kluczowego miejsca.

Andy, a za nim w tle tzw. pojezierze, czyli stawy Doliny Zielonej Gąsienicowej. Jest ich podobno 22 (niektóre okresowe)

Znowu sporo działałem w Sokolikach i na Jurze, więc wystartowałem w kluczowy trawers raczej pewnie. Trochę tarciowych stopni w sporej ekspozycji, zaraz na początku poprawiający psychikę spit. Idę, zakładam friendy, idę, zakładam, patrząc w górę na miejsce, które uznałem za cruxa drogi. Dochodzę – okazuje się łatwo, aaa… więc to najtrudniejsze miejsce było zaraz po starcie. Ok, widocznie formacja mi pasowała.

Kluczowy wyciąg, kluczowe miejsce. Ja sądziłem, że trudności są w wyjściowej rysie. Nie mam własnego zdjęcia z tego miejsca, to podkradłem od Michała Semowa.

Ostatni wyciąg oddaję Andemu. Wychodzimy w pobliże szlaku turystycznego na Kościelec, a więc nie było się czym spinać. Byczkowski nie okazał się taki trudny.

2020-06-24 – Cycki murzynki, czyli szkolenie wspinania w rysach

Michał Kajca (Micaj) otworzył Rudawy Janowickie, w tym pasmo Sokolików dla szerokiego kręgu wspinaczy. Jest kustoszem rejonu tzn. wytycza nowe drogi, ubezpiecza wybrane w ringi asekuracyjne, albo odwrotnie – dba, o to, aby na drogach, na których możliwa jest asekuracja tradycyjna tj. z użyciem kości różnego rodzaju, nie pojawiały się stałe punkty asekuracyjne. Dzięki tym zabiegom w regionie, skrytym w tajemniczych lasach pod Jelenią Górą można znaleźć prawie każdy rodzaj wspinania ze względu na formacje (płyty, rysy, slaby, przewieszenia, dachy) z ubezpieczeniem adekwatnym tj. od gęstego ubezpieczenia sportowego, przez drogi łatwe do asekuracji przy pomocy własnego sprzętu, po przerażające niedzielnego wspinacza przewieszenia z asekuracją z mikrofriendów.

Historię rejonu (rejon był kuźnia tuzów polskiego wspinania), etykę i zwyczaje a przede wszystkim topo (mapki) dróg wspinaczkowych Michał zamieszcza w regularnie aktualizowanych przewodnikach.

Dla Krakusów i mieszkańców innych rejonów uprawiających wspinaczkę na wyślizganych skałkach wapiennych wyjazd w „Sokoliki” jest naturalnym krokiem w przygotowaniach od wspinaczki tatrzańskiej.

W ramach kursów klubowych w czerwcu 2020 uczestniczyłem w doszkalaniu prowadzonym przez Michała, a dotyczącym wspinania w rysach – formacji skalnej wymagającej klinowania i zacierania kończyn i ciała.